Historia Parafii Sumowo
Miejscowość Sumowo występowała w źródłach historycznych od 1423 roku jako Grose Summaw, a w 1526 pod nazwą Maius Sommowo. W średniowieczu miescowość była własnością rycerską i należała do komturstwa brodnickiego. Właściciel wsi był zobowiązany do jednej służby w zbroi lekkiej na rzecz Zakonu Krzyżackiego. W 1526 roku król Zygmunt I nadał Sumowo Urszuli Bajerskiej. W późniejszym okresie właścicielem miejscowości były rodziny Elzanowskich, Sumowskich i Czapskich (od XVIII w.). Pod względem kościelnym wieś należała od XIV wieku do pobliskiej parafii Bobrowo. W roku 1932 zaczęto w Sumowie odprawiać nabożeństwa w podworskim, późnym klasycystycznym pałacyku, tzw. Domu Polskim (z poł. XIX w.) zwłaszcza dla wspólnoty polskojęzycznej. Dnia 28 sierpnia 1937 roku biskup ówczesnej diecezji chełmińskiej Stanisław Wojciech Okoniewski utworzył samodzielną parafię w Sumowie. Pierszym proboszczem został ks. Maksymialian Mańkowski. Od 25 marca 1992 roku parafia należy do diecezji toruńskiej, obecnie jest włączona do dekanatu brodnieckiego i leży na terenie gminy Zbiczno. Parafia obejmuje następujące miejscowości: Bogumiłki (2km), Godziszka (2km), Najmowo (2,5km), Sosno (2km), Sumowo, Sumówko (2km) i Tomki II (4km). Odpust parafialny obchodzony jest w najbliższą niedzielę od uroczystości Matki Bożej Różańcowej (7 października). Parafia liczy 997 parafian.
Historia Kościoła
Kościół został zbudowany na początku XX w. i należał do gminy Kościoła Ewangelickiego. Po II Wojnie Światowej w 1945 roku został przekazany na własność Kościołowi Rzymskokatolickiemu. Styl Kościoła jest neogotycki, murowany z cegły, na kamiennej podmurówce. W zachodnią partię kościoła wstawiona została ośmioboczna wieża. Kościół kryty dwuspadowymi dachami tzw. karpiówką łuską. Wnętrze świątyni: prezbiterium w stylu kolebkowym znajduje się ołtarz drewniany. Obraz górny retabulum pochodzi z lat 30-tych XX w. Jest z przedwojennej kaplicy parafialnej, która znajdowała się po prawej stronie obecnej plebanii. Przedstawia on Matkę Bożą Różańcową patronkę parafii i kościoła. Dolny obraz autorstwa Mariusza Malinowskiego, przedstawia Św. Jana Pawła II, a w tle kościół parafialny w Sumowie otoczony opieką aniołów, do którego zdążają wierni. Pod obrazem umieszono tabernakulum. Ołtarz posoborowy i ambonka są stylizowane do ołtarza głównego. Dwa ołtarze boczne, po prawje stronie figura Niepokalanej NMP, po lewej figura Najświętszego Serca Pana Jezusa. Organy w zewnętrznej oprawie neobarkowej zbud. Paul B. Voelkner z Bydgoszczy na początku XX w.